شهرستان خُنداب یکی از شهرستانهای استان مرکزی است که از شمال شرق و شرق به شهرستان کمیجان و اراک، از جنوب به شهرستان شازند و از غرب و شمال غرب به استان همدان محدود میشود. اقلیم آبوهوایی شهرستان گرم و خشک میباشد. بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت بخش خنداب در سال ۱۳۹۵ برابر با ۵۴٬۰۱۸ نفر گزارش شدهاست.


شناخت صنایع دستی
صنايع دستي به آن گروه از صنايعي گفته مي شود كه مهارت، ذوق و بينش انسان در آن نقش اساسي دارد و يا اينكه تمام يا بخش اعظم مراحل ساخت فراورده هاي آن با دست انجام گرفته و در چارچوب فرهنگ و بينش هر منطقه و با ديدگاه هاي قومي ساخته و پرداخته مي شود. صنايع دستي بازتابي از تاريخ تمدن هر ملت و قومي است و مي تواند انتشار مؤثري براي فرهنگ و سنن مناطق مختلف باشد.


قالیبافی یکی از حوزه های فعالیت در زمینه صنایع دستی است که در میان مردم شهرستان رونق دارد و برای سرمایه گذاری بسیار مناسب و پربازده می باشد. قالیبافی از مشاغل خانگی پردرآمدی است که تسهیلات خوبی به آن تعلق می گیرد. بسیاری از زنان خانه دار این هنر را یک فرصت شغلی مناسب می دانند چون در کنار کارهای روزمره می توانند به این کار بپردازند و درآمد خوبی کسب کنند. از آن جایی که قالی انواع مختلفی دارد می توان با آموختن دانش آن، محصولات متنوع و متناسب با ذوق و سلیقه افراد تولید و به بازار عرضه کرد. همچنین با تولید فرش با کیفیت می توان به صادرات در این زمینه فکر کرد. این کسب و کار را می توان در فضای کوچک و با سرمایه اولیه کم راه انداخت و با فروش محصول و افزایش مشتری، این کار را گسترش داد و زمینه اشتغال بسیاری از جوانان را فراهم کرد. گلیم بافی نیز از دیگر صنایع دستی شهرستان می باشد که قابلیت توسعه و گسترش را دارد.
کیفدوزی و میناکاری نیز دو کسب و کار تازه وارد به شهرستان هستند که باتوجه به استقبال مردم میتوان برای توسعهی آنها برنامهریزی کرد.
در انتها میتوان از مشاغلی مانند دوخت عروسک های نمدی، شمع سازی و ساخت زیورآلات زینتی نیز برای فعالیت بیشتر در این حوزه نام برد که در صورت استقبال مردم قابل سرمایهگذاری هستند.


کسب و کار شمع سازی از مشاغل خانگی پر درآمدی است که امروزه به علت خواص دارویی، خواص زینتی و زیبایی، بازار مصرفی بالا و پررونقی دارد. این کسب و کار از ریسک پایینی برخوردار است و چون مواد اولیه آن به راحتی تامین می شود، بازار مصرفی خوبی دارد (مواد اولیه شمع سازی، پارافین میباشد که ایران منابع سرشاری از پارافین را داراست). شمعسازی در مقیاس کوچک قابل انجام است و خطرهایی مثل بیماری و یا آب و هوای اقلیمی، کار و سرمایه را تهدید نمی کند. به همین خاطر می تواند از بهترین گزینه ها برای راه اندازی کسب و کار باشد و با بازاریابی مناسب سود خوبی را عاید شخص کند. در صورت تامین بازار میتوان این شغل را در مقیاسهای بزرگتر نیز راهاندازی کرد.
تهیه زیورآلات رزینی از جمله مشاغلی است که میتوان در خانه و با ذوق، هنر و خلاقیت تولید کرد. در این کسبوکار مجموعهای از زیورآلات اعم از دستبند، گردنبند که بیشتر به حالت رو مانتویی شناخته میشوند، پابند، سنجاقسینه، آویز ساعت و کیف و … ساخته میشود. تولید زیورآلات رزینی بیشتر از هر چیزی هنر و خلاقیت میطلبد و چون از جمله کسب و کارهای جدید است، می تواند درآمد زایی خوبی برای شخص داشته باشد.


جاذبه های گردشگری
حمام مصطفوی مربوط به دوره پهلوی اول است و در شهرستان اراک، بخش خنداب، شهر خنداب، محله حصار، خیابان شهید رجایی واقع شده است. حمام مصطفوی توسط سید حاج آقا علی مصطفوی فرزند حاج آقا محمد مصطفوی به میراث فرهنگی اهدا شد. حمام تاریخی «مصطفوی» با قدمتی ۲۰۰ ساله، یکی از جاذبههای گردشگری شهرستان خنداب می باشد.
گرمابه یا حمام عمومی از جمله مکانهایی حائز اهمیت در نزد ایرانیان بوده است و این دلیلی بر اهمیت نظافت روح و جسم در تاریخ و فرهنگ ایران به شمار میرود.
در طراحی ساختمان حمامها با ایجاد راهرویی پیچدرپیچ در حدفاصل دهلیز و ورودی حمام با تعدیل تفاوت دمای سرد بیرون و دمای گرم داخل، مانع از سرماخوردن مراجعان میشدند.سری به حمام «مصطفوی»، حمام تاریخی شهرستان خنداب زدیم، حمامی که در محله «حصار» شهر خنداب واقع شده و ویژگی حمام در معماری این مجموعه است. بدنه این اثر تاریخی با وسعت ۲۵۰ متر از آهک یا همان ملات ساروج ساخته شده است.

سقف اتاقهای حمام، گنبدی شکل و دارای نورگیر است که به وسیله دریچهای بسته می شود در ساخت این حمام به دلیل مقاومت آجر و سنگ از این مصالح استفاده شده است. این حمام تاریخی تا قبل از پیروزی انقلاب اسلامی ایران مورد استفاده عموم مردم شهرستان خنداب بوده است، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به کمک خیران و جهاد سازندگی حمام جدیدی ساخته شد و حمام مصطفوی تا سال ۱۳۸۷ که به ثبت ملی رسید، متروکه میماند.
حمام تاریخی مصطفوی به صورت شیفتی اداره میشد و چون در زمانهای گذشته مردم پول چندانی نداشتند در ازای استفاده از حمام به صندوقدار گندم و نان میدادند.