شهرستان قوچان
شهرستان قوچان از شهرستانهای شمالی استان خراسان رضوی است. مرکز این شهرستان شهر قوچان است. طبق آمارگیری سال ۱۳۹۵، جمعیت این شهرستان ۱۷۴۴۹۵ نفر برآورد شدهاست. پیشبینی میشود شهرستان قوچان بیشترین رشد را در بین شهرهای استان داشته باشد. شهر قوچان را در منابع مختلف تاریخی بسیاری از مورخان اولین پایتخت اشکانیان میدانند. این شهرستان در فاصله 130 کيلومتري مشهد مقدس و در مسير جاده آسيايي و شمال شرقي کشور قرار دارد و محدوده آن از شمال به کشور ترکمنستان، از شرق به شهرستان درگز، از جنوب شرق به شهرستان چناران، از جنوب به شهرستان نیشابور و از غرب به شهرستان فاروج از استان خراسان شمالی محدود میشود. ارتفاع شهرستان قوچان از سطح دريا 1350 متر و با قرار گرفتن در بين ارتفاعات هزار مسجد و آلا داغ، آب و هوای معتدل و سردی دارد.


شناخت صنایع دستی
صنایع دستی شهرستان قوچان
صنایع دستی چکیده و ثمره هنر و ذوق هنرمندان و صنعتگرانی است که با دستان پرتوانشان روح و جان فرهنگ و هنر به یادگار مانده از نیاکان خویش را جاودانه میسازند. در شهرستان قوچان صنایع دستی متنوعی وجود دارد که میتوان در رابطه با هرکدام از آنها سرمایهگذاری انجام داد و کسب درآمد کرد. در بین صنایع دستی شهرستان قوچان، قالی بافی رونق بیشتری دارد. این حرفه به صورت خانگی و کارگاهی در حال انجام است. در صورت تامین بازار فروش سرمایهگذاری در زمینه بافت قالی و قالیچه، سودآوری بسیار خوبی خواهد داشت. بافندگی فرش با سرمایه کم و بدون نیاز به مدرک، یک شغل امن و پردرآمدی را در محیطی سالم برای تمام افراد به ویژه دختران و زنان ایجاد می کند. فرش دستباف ایرانی با سابقه چندین هزار ساله از ارزش هنری، اقتصادی و تجاری بالایی برخوردار است. این کسب و کار را می توان در فضای کوچک حتی منزل و با سرمایه اولیه کم راه اندازی کرد و نیازی به مدرک و تکنولوژی خاصی نیست. قالی بافی یکی از مشاغل خانگی پردرآمدی که تسهیلات خوبی به آن تعلق میگیرد. آمارها نشان میدهد فرش ایرانی از کیفیت خوبی برخوردار بوده و قابل رقابت با کشورهای دیگر می باشد. لذا میتوان با تولید فرش با کیفیت علاوه بر سودآوری، به صادرات در این زمینه نیز فکر کرد.




گلیم بافی، جاجیم بافی، عروسک سازی، جوراب بافی، بافت لباسهای پشمی و سفالگری از دیگر صنایع دستی شهرستان قوچان هستند. سرمایه گذاری در این زمینه ها درآمدزایی و اشتغالزایی خوبی را به همراه دارد. گليم بافي يكي از شاخههاي قالي بافي است و در آن از طرحهاي مختلف محلي استفاده مي شود. برخی از مردم شهرستان با مهارت گلیم بافی آشنا هستند و این کار را انجام میدهند. جاجیم بافی نیز در عین ظرافت و زیبایی و دقتی که باید صرف آن شود، سنتیترین روش بافندگی را مجسم میکند و ابزار مورد نیاز آن از سادهترین وسایل است. جاجیم نیز در برخی از نقاط همچنان طرفداران خاص خود را حفظ کرده است. لذا توسعه جاجیم بافی درصورت تامین بازار فروش سودآوری خوبی دارد برخی صنایع با بکارگیری انواع پارچههای ترمه دست به ساخته جعبههای متنوع و زیبایی زدهاند.
ظروف سفالی، جوراب و لباسهای پشمی از جمله محصولاتی هستند که بازار فروش خوبی برای آنها وجود دارد. بنابراین فعالیت در این زمینه مزیت اقتصادی دارد. فرت بافی، چوخه بافی و نمد مالی نیز در این شهرستان انجام می شود. سرمایه گذاری در این حوزه ها نیز از جمله مزایای شغلی این حوزه است.
چوخه، دستبافهاي از جنس پشم شتر و بره است. چوخه به عنوان جليقه، لباس كشتي، كت و شلوار و… به كار میرود و مردان چوخه را به عنوان لباس در زمستان استفاده ميكنند. اين هنر دستي پس از آماده شدن پشم و تبديل پشم به نخ تابيده از طريق پودگذاري بر روي دار زميني توليد ميگردد. توليد چوخه در سه مرحله آمادهسازي پشم مورد نياز، چله كشي و سپس بافت انجام ميشود.
پارچه بافی از صنایع دستی است که با قدمت تاریخی بسیار طولانی نقش مهمی را در خودکفایی مردم ایفا کرده است. به رشتههای پارچه بافی در اصطلاح محلی فرت بافی یا تن بافی گفته می شود. واژه فرت به طور ساده یک پارچه با بافت صاف و با نخ پنبه را میگویند که در زبانهای مختلف به طور گوناگون تلفظ می کنند. از فرت برای تهیه منسوجات مختلف از قبیل حوله دست و صورت، خشک کن حمام (قطیفه)، جا نماز، سجاده و پارچه برای لباسهای مردانه و زنانه با طرحهای مختلف، چادر شب (رختخواب پیچ)، دستار (سله-مندیل-عمامه)، دستمال جیبی و دستمال کمر (کمر پیچ) استفاده میکنند. حکاکی روی سنگ، ساخت مجسمههای چوبی و تولید آلات موسیقی از جمله صنایع دستی دیگری هستند که انجام آنها در این شهرستان پیشنهاد می شود.



جاذبه های گردشگری
دره شمخال قوچان
دره شمخال از مقاصد گردشگری و جاهای دیدنی قوچان است و در ۲۵ کیلومتری شهر مرزی باجگیران در کناره شمال شرقی ایران و نزدیک کشور ترکمنستان و ۸۰ کیلومتری قوچان قرار دارد. مهمترین علت آب و هوای مناسب این دره، وجود آب زیاد است که از پیوستن رودخانههای شارک قرچه، دربادام، شمخال و اضافه شدن چشمههای گوناگون در مسیر است. دره شمخال نام خود را از روستایی کوهپایهای به همین نام گرفته از شمال شرقی به کوه آسمله و از جنوب شرقی به رودخانه دایمی کال شمخال محدود است. چشمههای ابتدای دره در ادامه تبدیل به رودخانهای پرآب میشوند که شالیزارهای درونگر را سیراب میکند. طول دره شمخال در حدود ۱۸ کیلومتر است و ارتفاع دیواره آن تا ۲۰۰ متر برآورد شده است.

در قسمتهای زیادی از این دره زیبا درختان گردوی جنگلی بسیاری با قدمتهایی بیشتر از ۲۰۰سال وجود دارند که به این دره زیبا، جلوه خاصی بخشیدهاند.
دره شمخال با دیوارههای بلند و عرض کم، طبیعتی کمنظیر و خاص دارد. طول این دره در حدود ۱۸ کیلومتر و ارتفاع آن تا ۲۰۰ متر برآورد شده است. در فاصله ۱۰ کیلومتری از ابتدای دره، فضای جذاب و دیدنی با نام «حمام آب» وجود دارد که پذیرای تعداد زیادی از گردشگران در فصل تابستان است. در این دره درختان گردو نیز وجود دارد که بوی عطر آنها با وزش نسیم با رطوبت موجود در دیوارههای سنگی دره، پیوند خورده و فضایی خوش عطر و امیدبخش را ایجاد میکنند. دره شمخال دیوارههایی عظیم و مستحکم دارد که مانند دژی رودخانه را در دل خود جای دادهاند. در مدخل ورودی دره، رودخانهای فصلی جاری است که خود چشمانداز زیبایی را برای ورود به دره ایجاد کرده است.

سد تبارک قوچان
از سدهای استان خراسان رضوی سد تبارک می باشد این سد در شهرستان قوچان واقع شده است . سد تبارک از نوع سنگریزهای با هسته رسی با ارتفاع ۷۴ متر میباشد. طول تاج ۱۹۳٫۵ متر و نوع سرریز آن سرسرهای با ظرفیت مخزن ۶۰ میلیون مترمکعب،حجم خاکبرداری ۸۷۰٫۰۰۰ مترمکعب، حجم خاکریزی ۱٫۳۰۰٫۰۰۰ مترمکعب و حجم بتن ریزی ۴۷٫۰۰۰ مترمکعب میباشد. ساخت این سد در سال ۱۳۸۳ به پایان رسیده و در ۲۱ بهمن ۱۳۸۳ مورد بهرهبرداری قرار گرفتهاست.دریاچه تبارک در فاصله ۲۱ کیلومتری شمال شرقی قوچان و در فاصله ۱/۸ کیلومتری پایین روستای تبارک آباد واقع شده است.